Η αιφνιδιαστική τροπολογία που επιχειρεί να θέσει την Google εκτός ανταγωνισμού
Οι εξελίξεις στον χώρο του digital advertising τρέχουν μέσα στο κατακαλόκαιρο. Μέσα σε χρονικό διάστημα δυο εβδομάδων είχαμε 2 πολύ σημαντικές ειδήσεις για τον πολύπαθο αυτό κλάδο, τις οποίες θα αναλύσουμε παρακάτω.
Η πρώτη αφορά την κίνηση από κάποιους μεγαλοεκδότες, να δημιουργήσουν μια νέα Ένωση ΜΜΕ στην προσπάθειά τους να διεκδικήσουν τα «διαφυγόντα έσοδα από τη Google», αλλά και να οργανωθούν απέναντι στη μάστιγα των τεράστιων σε επισκεψιμότητα ιστοσελίδων με τα κλεμμένα copy-paste κείμενα και τα αμφιβόλου ποιότητας, αλλά click attractive, άρθρα.
Στο καταστατικό, ανάμεσα σε διάφορα διαδικαστικά διαβάζουμε και κάποιους περίεργους όρους όπως π.χ. τα websites που επιθυμούν να συμπεριληφθούν «να έχουν επισκεψιμότητα τουλάχιστον 1.000 ατόμων» (με ποιες ακριβώς μετρήσεις, αναρωτιέται κανείς, με την Nielsen να έχει αποχωρήσει και την ΕΝΕΔ να έχει έναν πολύ περιορισμένο αριθμό συνεργαζόμενων websites) ή το να «μην είναι blogs ή ανάλογες (;) ιστοσελίδες».
Το άλλο «ωραίο» είναι η είδηση όπου γίνεται προσπάθεια από τους ίδιους μεγαλοεκδότες, να περάσει νόμος ο οποίος θα φέρει τεράστιες ανακατατάξεις στον τρόπο τιμολόγησης των διαφημίσεων, προκαλώντας κύμα εξελίξεων στις διαφημιστικές εταιρείες, αλλά από την άλλη , θα επιτρέπει την συγχώνευση μεγάλων δημοσιογραφικών οργανισμών (αχέμ), πετώντας στο περιθώριο τα μικρά και μεσαία ΜΜΕ και εξαλείφοντας το κομμάτι του media planning από τις υπηρεσίες μιας διαφημιστικής εταιρείας.
Τι παρατηρούμε από όλα τα παραπάνω;
1. Την αδυναμία των μεγάλων εκδοτικών οργανισμών να καταλάβουν ότι το Google δεν είναι ο εχθρός, αλλά οι δικές τους αυτοκαταστροφικές τάσεις που μέσα σε χρονικό διάστημα λίγων ετών, θυσίασαν την ποιότητα για την ποσότητα. Κινήθηκαν προς το εμπορικό του πράγματος και έδιωξαν δημοσιογράφους ποιότητας, κυνηγώντας το click και τα impressions με κάθε τίμημα.
2. Την προσπάθεια τους να ξεχάσουν παλιές αμαρτίες και αν ρίξουν το φταίξιμο αλλού, ενώ ήταν αυτοί που έριξαν τις τιμές στα τάρταρα προκειμένου να «κλέψουν» διαφήμιση από αυτούς που τώρα ζητούν συνεργασία και συμπόρευση.
3. Τον τεράστιο εγωισμό που τους οδηγεί να λειτουργούν αντίθετα από τον υπόλοιπο πλανήτη, με το να κυνηγάνε απευθείας συνεργασίες με πελάτες και εταιρείες χωρίς όμως να έχουν την παραμικρή εμπειρία και υποστήριξη για όσα τάζουν ότι μπορούν να προσφέρουν. Προφανώς για αυτούς, οι διαφημιστικές είναι ο εχθρός και όχι η απειρία τους να κατανοήσουν τα ψηφιακά μέσα και τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να τα εκμεταλλευτούν σωστά.
Είναι γεγονός ότι η ψηφιακή διαφήμιση, ειδικά με την έλευση του Facebook και κυρίως του Google και των Adwords αυτού, προσέφερε σε πελάτες και εταιρείες δυνατότητες που π.χ. το display advertising δεν μπορούσε ποτέ να προσφέρει. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να πέφτει συνεχώς η δυναμική του display καθώς, τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα, κανείς δεν κατανόησε πώς να αλλάξει την συγκεκριμένη διαφημιστική μέθοδο και να την φέρει στα μέτρα του, προτιμώντας να μείνει προσκολλημένος σε ξεπερασμένες απαιτήσεις και υπηρεσίες.
Να ‘σου όμως που η τεχνολογία και η διαφήμιση εξελίσσονται! Με το Programmatic Marketing, το Real Time Bidding αλλά και το Native Advertising, φαίνεται να υπάρχει φως στο τούνελ του display. Το ζήτημα είναι αν θέλουν κάποιοι να το δουν.
