Media Overload
Θυμάμαι να το συζητάω και παλιότερα. Και δεδομένου πως η μνήμη μου είναι τόσο κακή που ένα τσακ παρακάτω και θα μπορούσα να οργανώσω το δικό μου surprise party, δε μπορώ να σας διαφωτίσω περισσότερο για το αν το συζητούσα σε συνέδριο ή σε κάποιο πελάτη. Αλλά η συζήτηση υπήρξε από παλιά και συνεχίζει αναλλοίωτη.
Ανέκαθεν ήμασταν μια αγορά με πολλά μέσα. Από παλιά, 10 εθνικά τηλεοπτικά κανάλια και 100+ τοπικά, μαζί με 300 περιοδικά και καμιά 40αριά εφημερίδες ήταν πολλά, πάρα πολλά. Φυσικά και δε μπορούν αυτά τα μέσα να είναι βιώσιμα για μια αγορά των 11 εκ. ανθρώπων που ήμασταν πριν 10 χρόνια.
Ήρθε το Internet (ή για να ακριβολογούμε, πήγαμε 7 εκατομμύρια νοματαίοι από τους 11 στο Internet) και τα online media που με κάποιο τρόπο διεκδικούν κάποιο budget από επιχειρήσεις με οποιοδήποτε τρόπο έγιναν 200 τα εθνικά και 1.000 τα τοπικά.
Πώς γίνανε τόσα;
Δε θέλει πολύ. Η δημιουργία ενός website (portal ή vortal ή ειδησεογραφικού website ή magazino ή όπως θέλετε πείτε το) είναι μια δουλειά που είναι τεχνικά εύκολη με ένα designer και ένα developer.
Από εκεί και πέρα θέλει κάποιον ή κάποια ομάδα που θεωρεί ότι κάνει καλά μια δουλειά, π.χ. ρεπορτάζ ή αναπαραγωγή ειδήσεων ή ξέρει ένα vertical για να δώσει ένα χαρακτήρα στο site και φυσικά να ανεβάζει content.
Το business model μετά είναι απλό: Προσφέρουμε δωρεάν content και πληρωνόμαστε από διαφημιζόμενους για banners & advertorials.
Και εκεί είναι το πρόβλημα με πολλά τέτοια websites: Επειδή υπάρχουν πολύ χαμηλά barriers για να μπει κάποιος σε αυτή την αγορά, υπάρχει υπερ-πληθώρα από διαθέσιμα media, εξ’ ου και ο τίτλος του άρθρου: media overload.
Αυτή η πληθώρα οδηγεί σε χαμηλές τιμές διαφήμισης, οι οποίες συνεχώς συμπιέζονται, ειδικά σε καμπάνιες τύπου performance, οι οποίες πληθαίνουν όσο οι διαφημιζόμενοι εξελίσσονται στο πώς θέλουν να διαχειριστούν την online παρουσία τους.
Όμως εδώ η βιωσιμότητα δεν είναι ένα θέμα απλά λογιστικό. Δείτε ας πούμε αυτά τα σενάρια:
- Για ένα μικρό website ή blog με έξοδα μόνο 1-2 μισθούς των ιδιοκτητών του, το εγχείρημα να είναι βιώσιμο.
- Αντίστοιχα, «βιώσιμο» μπορεί να είναι κάποιο μέσο το οποίο πρέπει να κρατηθεί στον αέρα γιατί η ομάδα ή το άτομο που είναι πίσω από αυτό χρειάζεται ένα μέσο για να έχει φωνή για τα δρώμενα (πολιτικά, οικονομικά ή άλλα) για να έχει δύναμη στο χώρο που δραστηριοποιείται για τη γενικότερη εικόνα του.
- Και τέλος, φυσικά μπορεί κάποιο μέσο να είναι βιώσιμο μόνο και μόνο γιατί ακολουθεί τη λογική «ή μας δίνεις διαφήμιση ή δημοσιεύουμε κάτι που δε θα σου αρέσει», η οποία έπαιζε σε πολιτικό και εμπορικό επίπεδο από την εποχή των εφημερίδων.
Δεν ξέρω πόσοι από τους μη βιώσιμους παίκτες της αγοράς θα μπορούν να συντηρούν μια επιχειρήση για να προβάλλουν την εικόνα τους. Αν λαβω υπόψη μου το ότι αυξάνεται ολοένα και περισσότερο, η τεχνικη υποδομή αλλά και οικονομική ανθεκτικότητα που απαιτείται για σοβαρά μέσα, δεδομένου ότι δέχονται πιέσεις από νέες απαιτήσεις των πελατών όπως είναι το γύρισμα της αγοράς σε viewable CPM, νομίζω πως θα αρχίσουμε να βλέπουμε sites να κλείνουν και να έρχεται η αγορά σε ένα σημείο ισορροπίας μεταξύ προσφοράς και ζήτησης.
Μέχρι τότε όμως, αυτό που θα συμβαίνει είναι πως οι τιμές του CPM θα πέφτουν ή θα περιλαμβάνουν περισσότερες παροχές. Κάποιες φορές αυτές οι παροχές πηγαίνουν στον πελάτη και κάποιες φορές όχι.
Ίσως η καλύτερη λύση για όσους έχουν ένα όνομα σε μια αγορά, π.χ. δημοσιογράφοι, να χρειαστεί να ξαναπροσεγγίσουν το πρόβλημα από άλλη μεριά και να δούνε τι μπορούνε να προσφέρουν στο κοινό τους, το οποίο να μην είναι ήδη commodity product, όπως είναι η ειδησεογραφία.
