Δε μιλάμε μόνοι μας στα κοινωνικά δίκτυα
Μοιάζουν με τρεις κυρίες, αστές και φίλες.
Η τηλεόραση που μας ζητάει να την παρακολουθούμε.
Η διαφήμιση που θέλει να αγοράζουμε όσα προτείνει.
Η πολιτική που αρκείται σε μία μας ψήφο.
Είναι αλήθεια πως ζητάει τα λιγότερα αλλά παίρνει τα περισσότερα. Ευτυχώς για τις φίλες της, μοιράζεται αρκετά μαζί τους. Έχουν άλλωστε οι τρεις τους πολλά κοινά. Με εμάς όχι τόσο.
Εμάς μας προτιμούσαν σιωπηλούς και μας αφουκράζονται αποκλειστικά μέσα από νούμερα (δημοσκοπήσεις, τηλεθεάσεις, πωλήσεις). Όσο βλέπαμε, αγοράζαμε και ψηφίζαμε όλα ήταν καλά και βουβά.
Το ίντερνετ τα άλλαξε όλα δίνοντας μας φωνή. Τα κοινωνικά δίκτυα μας πρόσφεραν επιρροή.
Πρόβλημα.
Οι τρεις κυρίες αναγκάστηκαν για πρώτη φορά να σταματήσουν να κοιτάνε τους αριθμούς και να ακούσουν τους ανθρώπους. Χρειάστηκαν μάλιστα να μας μιλήσουν πραγματικά. Μόνο που δεν ήξεραν τι να μας πουν σε ένα χώρο που δεν είχε καμία λογοκρισία.
Μεγαλύτερο πρόβλημα.
Φάνηκε ξεκάθαρα πως δεν μας είχαν ποτέ σε μεγάλη εκτίμηση. Στα μάτια τους είμασταν μία βουβή μάζα. Ένα πλήθος. Κάτι κοινό.
Στο ίντερνετ ο καθένας μας έγινε ξεχωριστός. Πώς να το χειριστούν αυτό;
Η τηλεόραση έγινε περισσότερο διαδραστική. Μας κάλεσε να παίρνουμε τηλέφωνο ή να στέλνουμε email. Οι φωτογραφίες και τα video μας έγιναν μέρος των εκπομπών. Μας έκανε να νιώθουμε πως συμμετέχουμε. Όχι μόνο αυτό. Άρχισε να βελτιώνει και το πρόγραμμα της.
Η πολιτική έτρεξε με ενθουσιασμό να ανοίξει προφίλ παντού με φωτογραφίες-φώτοσοπ και κείμενα-διαμάντια. Δυσκολεύτηκε στο να απαντάει σε ερωτήσεις και όπου μπορούσε συνέχισε να μονολογεί ή σιώπησε εντελώς.
Η διαφήμιση δυσκολεύτηκε περισσότερο απ’όλους γιατί εκείνη γνωρίζει -θεωρητικά- από επικοινωνία. Μελέτησε τι κάνουν στο εξωτερικό, έκανε συμβατικά βίντεο που ονόμασε viral και βάφτισε τους συνεργάτες της digital. Για λίγο πίστεψε πως θα καταφέρει κάτι αν μιλάει μόνη της:
Είμαστε οι καλύτεροι. Κερδίσαμε βραβεία. Η δημοτικότητα μας ανεβαίνει. Το προιόν μας σκίζει. Τα σπάμε. Δείτε τι ωραία που περνάμε. Είναι όλα τέλεια. Περνάμε καταπληκτικά.
Κανένα πρόβλημα.
Αντιδράσαμε με Hide, Ignore, Report, Block, γκρίνια, κράξιμο, blog posts ή ακόμα και βρισιές.
Είναι θέμα διαλόγου, δηλαδή επικοινωνίας. Ακούς και μιλάς. Όχι μόνος σου. Μαζί με τον άλλο. Πόσο δύσκολο είναι αυτό;
Δε χρειάζεται να είσαι γκουρού ούτε νίντζα. Ανθρώπος χρειάζεται να είσαι και να ζεις σε αυτό τον πλανήτη. Όταν η Αθήνα καίγεται, μη μου γράψεις πως είμαστε το κατάλληλο μέρος για διακοπές. Ενημέρωσε αντίθετα τους τουρίστες να προσέχουν και δώσε τους με αυτό τον τρόπο αξία (value). Μη πουλάς το προϊόν σου αλλά πρόσφερε τις γνώσεις και τη διαθεσιμότητα σου. Και στα σίγουρα, μη το παίζεις έξυπνος. Χρόνια αλαζονείας μας έχουν κάνει δυσανεκτικούς σε τέτοιες συμπεριφορές.
Να ακούς, να μιλάς και να δίνεις. Αυτό είναι το μυστικό που είναι κοινό. Οι άνθρωποι αντίθετα είναι όλοι ξεχωριστοί. Να το θυμάσαι όταν επικοινωνείς μαζί τους.