4Ps revisited

Θυμάμαι στη σχολή μας έλεγαν για τα 4 P του marketing: Product, Place, Package & Promotion.

Τα ξαναθυμήθηκα πριν από περίπου 4 μήνες, λίγο πριν κλείσουμε για Χριστούγεννα όταν μιλούσα με ένα marketer (όχι πελάτη, τουλάχιστον όχι με την κλασική έννοια) που μου έλεγε πως κάνουν έναν τρομερό facelift στο packaging του προϊόντος: το χαρτί της συσκευασίας θα είναι πιο οικολογικό, το λογότυπο θα είναι σε πιο κεντρικό σημείο και το δημιουργικό πάνω στη συσκευασία θα αντανακλά περισσότερο τα χρώματα αλλά και τις αξίες του brand.

Δεν ήθελα να είμαι αρνητικός, άλλωστε ο κλάδος της επικοινωνίας έχει βασιστεί σε τέτοια face-lifts για να δώσει ένα extra boost σε προϊόντα. Πιθανόν με επιτυχία στο παρελθόν, δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω.

Μέσα στο Σαββατοκύριακο έτυχε να βρεθώ με τον εν λόγω marketer και μου είπε πως αγχώνεται γιατί δε βλέπει το κοινό να ανταποκρίνεται σε αυτές τις αλλαγές. Τώρα δεν κρατήθηκα.

Του εξήγησα πως δεν καταλαβαίνω γιατί πίστεψε πως κάτι τόσο ασήμαντο θα έκανε το καταναλωτικό κοινό να αγοράσει το προϊόν. Δεν ενδιαφέρεται κανείς για το χαρτί ή για οτιδήποτε από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά. Αντί να φροντίσει να πάρει το μεγαλύτερο μερίδιο φωνής που μπορεί στα ψηφιακά μέσα τώρα που ακόμα αυτά είναι η Άγρια Δύση (αυτός που τα πιστεύει περισσότερο κατακτάει τα εδάφη του για πάντα), κάθεται και ασχολείται με το χαρτί;

«Μα αυτά κάναμε πάντα, ανταποκρίνεται η αγορά σε αυτά«, συνεχίζει.

Και ομολογώ εγώ ότι δεν ξέρω τι έκανε η αγορά παλιά. Αλλά πλέον αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Χωρίς δυνατή παρουσία στα μέσα όπου βρίσκεται τώρα το κοινό, ο φίλος μου νόμιζε πως ακόμα μπορεί να επηρεάσει το κοινό, να τους επικοινωνήσει κάτι τόσο ασήμαντο σα να ήταν το σημαντικότερο γεγονός στη ζωή τους. Πραγματικά δεν ξέρω πότε ήταν έτσι οι εποχές στο marketing που κάτι τόσο αστείο μπορούμε να συκκινήσει τα πλήθη, αλλά τώρα δεν είναι αυτές οι εποχές.

Τα brands γίνονται γρήγορα commodities και για τα περισσότερα από αυτά, ο μόνος δρόμος που βλέπω είναι τα ψηφιακά μέσα, αν θέλουν να συνεχίσουν να υπάρχουν.