Συχνά-πυκνά έχω μιλήσει για το διαφορετικό χαρακτήρα του κάθε μέσου στο ψηφιακό περιβάλλον. Διαφορετικά θα μιλήσεις στο Facebook απ’ ότι στο Twitter και διαφορετικό βάθος θα έχεις στο blog σου. Άλλα expectations έχει το κοινό σου σε κάθε μέσο.
Διάβαζα λοιπόν ένα ενδιαφέρον άρθρο για το σκάνδαλο με το κρέας αλόγων που βρέθηκε σε όλη την Ευρώπη. Πολλοί food retailers στην Αγγλία βρέθηκαν να πουλάνε αλογίσιο κρέας για βοδινό χωρίς να το γνωρίζουν.
Από τα supermarkets, βγήκαν να ζητήσουν συγγνώμη οι υπεύθυνοι του Tesco, ενώ όλα τα άλλα μεγάλα supermarkets δεν είχαν τέτοιο θέμα αλλά παρόλα αυτά ένιωσαν την ανάγκη να μιλήσουν για να κάνουν το κοινό τους να νιώσει ασφαλές, δεδομένου ότι η κατανάλωση έπεσε κατακόρυφα.
Έτσι λοιπόν το TESCO έβγαλε τεράστιες διαφημίσεις στις κυριακάτικες εφημερίδες, και όλοι οι άλλοι έστειλαν email σε όσους καταναλωτές είχαν εγγράψει με οποιοδήποτε τρόπο στο email marketing programme τους.
Ποιο μέσο ήταν αυτό που ο συγκεκριμένος καταναλωτής, ετών 50+ παρακαλώ, ένιωσε να τον αγγίζει περισσότερο; Δεν ήταν η εφημερίδα, αλλά το email.
Γιατί; Επειδή το email επιβάλλει άλλη γλώσσα. Σαν μέσο είναι πιο προσωπικό. Και όταν πρέεπι να μιλήσεις στο κοινό σου για κάτι, αυτό κάνει τη διαφορά.
Μπορείτε να επισκεφθείτε το blog post του Neville Hobson με όλο το άρθρο.