Γιατί το Twitter δεν κελαηδάει όπως παλιά;

Τι συμβαίνει με το Twitter;

Από τη μία πάντα χαρακτηριζόταν ως “ψηφιακή πλατεία”, όπου όλοι οι άνθρωποι (οι βαθιά σκεπτόμενοι, οι ακτιβιστές αλλά και οι ρεαλιστές) μπορούσαν να συγκεντρωθούν, να συζητήσουν και να εκφράσουν τις απόψεις τους. Από την άλλη ακούς ότι παραδέχεται και επισήμως το ίδιο το Twitter ότι η ανάπτυξη του έχει σταματήσει.

To Τwitter ισχυρίστηκε ότι η πτώση του αυτή οφείλεται στον ανταγωνισμό και για αυτόν τον λόγο μάλιστα προσπάθησε να εντάξει όσο πιο γρήγορα μπορούσε νέα χαρακτηριστικά, διάφορα νέα κουμπιά αλλά και λειτουργίες στην πλατφόρμα του. Δυστυχώς όμως η πτωτική του πορεία συνεχίζεται. Ούτε αυτές οι μικροαλλαγές  κατάφεραν να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των χρηστών του και να το “σώσουν”. Αντιθέτως, τα πολλά κουμπιά που προστέθηκαν είχε αρχίσει να μοιάζει με λαμπάκια που αναβοσβήνουν στο Las Vegas. Κάνουν ελκυστική τη “βιτρίνα” χωρίς να αγγίζουν το πραγματικό πρόβλημα.

Ίσως τελικά αυτό το μυστηριώδες γιατί να είναι μπροστά στα μάτια μας απλά εμείς να το αγνοούμε. Αυτή η “ψηφιακή πλατεία” έχει μετατραπεί σε ένα χάος όπου οι περισσότεροι τσακώνονται, δέχονται bullying και συναισθηματική βία. Δεν χρειάζεται να είναι κανείς διάνοια για να καταλάβει πόσο έχει αυξηθεί η κατάχρηση του Twitter. Και από άποψη ποσότητας αλλά και αγριότητας.

Εδώ και καιρό, τα social media και αυτό που λέμε “πραγματική ζωή” είναι αλήθεια ότι έχουν έρθει αρκετά κοντά, αλλά σίγουρα δεν έχουν γίνει ένα. Υπάρχει ακόμα, ας πούμε, η διαφοροποίηση λόγω της ύπαρξης ανωνυμίας. Υπάρχει επίσης και κάτι ακόμα πιο ύπουλο που διαστρεβλώνει τις διαδικτυακές σχέσεις μεταξύ χρηστών: Το γεγονός ότι μπορείς να πεις κάτι υβριστικό και ταυτόχρονα να βρεις και 1.000 άτομα να σε υποστηρίξουν, χωρίς να έχεις κάποια αρνητική συνέπεια. Αυτό φυσικά το βλέπουμε παντού, αλλά το Twitter, όπως έχει δείξει η σύντομη ιστορία του, είναι από τα πιο εύφορα μέσο για να αναδυθούν τέτοιου είδους κοινωνικές δυναμικές. Και αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα που καλείται να ξεπεράσει ώστε να επιστρέψει στον θετικό ρυθμό αύξησης χρηστών. 

Το κακό είναι πως διανύουμε εποχές όπου η κατάχρηση παύει να είναι η εξαίρεση και γίνεται ο κανόνας.Η βιομηχανία της τεχνολογίας κάνει τα στραβά μάτια και αντίστοιχα τα δικαστήρια δικαιολογούν την όλη κατάσταση όταν υπάρξει κάποιο ζήτημα διαδικτυακού bullying. Με λίγα λόγια, αντιμετωπίζεται απ’ όλους ως κάτι μικρό, ως μια μικρή “κρίση” σε μια επιχείρηση, και όχι ως το κεντρικό ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί όλους.

Οι επιχειρήσεις σήμερα δεν πουλούν απλά το “εμπόρευμά” τους. Δεν πουλούν απλά το “brand” τους. Πλέον, στην εποχή της επικοινωνίας και πληροφορίας, οι εταιρίες “πουλάνε” στους χρήστες ευκαιρίες να επικοινωνήσουν μεταξύ τους. Και ειδικά όταν το βασικό σου “εμπόρευμα” είναι η επικοινωνία, τότε αυτή θα πρέπει να είναι υψηλής ποιότητας. Δυστυχώς στο Twitter πολλές φορές η ποιότητα αυτή κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά επίπεδα, δημιουργώντας αρνητικά συναισθήματα, ακόμη και φόβο, στους χρήστες. Η λύση λοιπόν είναι να αυξηθεί η ποιότητα της ώστε να περιοριστεί και η “κατάχρηση”  που αποτελεί την πηγή του προβλήματος. Και για να γίνει αυτό ενδεχομένως να χρειαστούν πιο δομικές αλλαγές από τη προσθήκη νέων features και κουμπιών.

Πρέπει το Twitter να κοιτάξει πιο στρατηγικά και να ανακαλύψει τι ανάγκες έχουν οι χρήστες και όχι μόνο τι ανάγκες έχουν οι μέτοχοι. Όλοι ξέρουμε πως στον τεχνολογικό τομέα εν έτει 2016, αν δεν έχεις ανοιχτά τα μάτια σου στις επερχόμενες εξελίξεις, και απλά επαναπαύεσαι στην σημερινή σου επιτυχία, σίγουρα μέσα σε 2-3 χρόνια θα θεωρείσαι απαρχαιωμένος, καθώς  μια φρέσκια startup περιμένει πάντα να γίνει “Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη”.

Twitter, your move…