Διαβάζω NewsIt.
Παρόλο που αρκετές φορές το έχει κριτικάρει, το προτιμώ από τις περισσότερες πηγές πληροφόρησης -με εξαίρεση ίσως το Google News, που κάνει aggregation, και την Καθημερινή που έχει πολύ καλό περιεχόμενο- για δύο βασικούς λόγους:
- Δεν είναι η τρομολαγνική, σκανδαλοθηρική Zougla.
- Επιτρέπει τα σχόλια των αναγνωστών σε κάθε άρθρο, χωρίς pre-moderation.
Γράφει λοιπόν εκεί ο Νίκος Ευαγγελάτος, ότι προτείνει να δημιουργηθεί ένα ελληνικών συμφερόντων YouTube. Το άρθρο του μοιάζει σαν ανοικτή πρόσκληση σε όποιον μπορεί να συμμετέχει σ’ αυτό το project γιατί καταλαβαίνει -φαντάζομαι- πως αυτό πολλοί προσπάθησαν και λίγο κατάφεραν.
Ωραία όλα αυτά, αλλά ο Νίκος το εξετάζει από τη σκοπιά των χαμένων διαφημιστικών εσόδων. Γιατί να τα παίρνει όλα τα YouTube, σου λέει, για περιεχόμενο που ανεβάζω εγώ;
Δείχνει να έχει πιάσει ότι το «εγώ» ισχύει για τον καθένα, όχι μόνο για media outlets. Αλλά το να ξαναμπεί στο παιχνίδι και πάλι ο κάθε εκδότης και mediaκός παράγοντας και να γίνει και πάλι relevant με το κοινό του δεν είναι τόσο απλό. Με άλλα λόγια, Δε Νομίζω Τάκη.
Οι καταναλωτές δεν κάνανε μόνο μια στροφή από τα παλιά μέσα στα νέα. Κάνανε την ίδια στιγμή μια στροφή από τα κλειστά μέσα στα ανοικτά.
Φύγανε από τα πληρωμένα και ελεγχόμενα μέσα και πήγανε στα δημοκρατικά και ανεξέλεγκτα. Εκεί ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει. Αυτή είναι η δύναμη του YouTube και όλων των social media: Η συμμετοχή του κόσμου.
Αν βγουν αύριο πέντε εκδότες και πάνε το περιεχόμενό τους σε μια δική τους πλατφόρμα με δικούς τους video players, τότε αυτοί θα χάσουν όλα τα views που τους έρχονται από το κοινό του YouTube και από το κοινό που ξέρει τι να περιμένει από ένα video που είναι embedded από το YouTube: ανοικτά σχόλια, διάλογο, κριτική.
Το γυρίσει ο οποιοσδήποτε εκδότης στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό σε ένα κλειστό σύστημα video είναι κάτι που πρέπει να έχει πολύ γερές πλάτες να το χρηματοδοτήσει και μάλιστα σε εποχές που δεν ξέρω πόσοι θα είναι εκείνοι που θα θέλουν να διαφημιστούν.
Οι μεγάλοι παίκτες που θα μπορούν να προβληθούν θα το κάνουν, αλλά δε θα το στηρίξουν οι χιλιάδες μικροί που χρηματοδοτούν το YouTube μέσα από τις διαφήμισεις του Google.
Και πάνω απ’ όλα, πόσοι χρήστες θα εμπιστευτούν τη δημοσιογραφία στην Ελλάδα μέσα από μια κλειστή πλατφόρμα που δείχνει έμπρακτα πως όσοι συμμετέχουν σε αυτήν είναι ουσιαστικά συνεννοημένοι μεταξύ τους για το τι βγαίνει παραέξω και τι όχι;
Προσωπικά, δε θα πάρω.
Και οι εκδότες θα πρέπει να περιμένουν να επεκτείνει το YouTube το partner program του, για να μοιράζονται τα διαφημιστικά κέρδη, ή να πάνε σε άλλες έτοιμες λύσεις.