X

Bill 2.0

Το γραμματοκιβώτιό μου είναι χρήσιμο για δύο λειτουργείες:

Για να λαμβάνω διαφημιστικά φυλλάδια και λογαριασμούς.

Και οι δύο αυτές μορφές επικοινωνίας είναι πολύ μακριά από τα δικά μου ιδανικά.

Τα διαφημιστικά φυλλάδια από κάθε λογής ντιλιβεράδικα, στεγνοκαθαριστήρια και τεντάδες είναι τις περισσότερες φορές άστοχα. Είτε πρόκειται για κατηγορία προϊόντος που δε βρίσκω ενδιαφέρουσα (π.χ. κινέζικο φαγητό, πλύσιμο φλοκάτης, τέντες) ή πρόκειται για κατηγορία προϊόντος για την οποία είμαι ήδη ευχαριστημένος με την παρούσα επιλογή μου και δεν θα αλλάξω μόνο και μόνο επειδή με στοχεύσανε μαζικά. Δηλαδή, εννιά φορές στις δέκα, κάποιος χαράμισε κάποια σεντς και λίγο δέντρο για την πάρτη μου.

Από την άλλη, οι λογαριασμοί καταφέρνουν κάθε φορά να με ξενερώνουν με την υπέρμετρη τυπικότητά τους:

Γιατί πρέπει να λαμβάνω ένα χάρτινο λογαριασμό;

Γιατί να πρέπει να εξαρτώμαι από το αν ο ταχυδρόμος μου πήρε άδεια τον Αύγουστο και καθυστέρησε να φέρει το φάκελο  ή αν ο αντικαταστάτης του τον έχασε;

Γιατί να πρέπει κάθε μήνα να χρεώνεται κάποιος τα έξοδα εκτύπωσης και αποστολής ενός λογαριασμού όταν θα μπορούσε αυτό το κόστος του περίπου ενός ευρώ να μου το περάσει σαν έκπτωση ή να το κρατήσει σαν κέρδος του;

Γιατί εταιρείες που βάζουν στην υπογραφή τους το slogan “Think before you print” δεν εφαρμόζουν το ίδιο και στους λογαριασμούς που στέλνουν κατά εκατομμύρια κάθε μήνα;

Γιατί πρέπει ο κάθε γείτονάς μου να βλέπει από ποιές εταιρείες λαμβάνω λογαριασμούς;

Γιατί να μπορεί ο κάθε περαστικός να αρπάξει τις τραπεζικές μου καταστάσεις από το γραμματοκιβώτιο και να γνωρίζει το υπόλοιπο του λογαριασμού μου;

Γιατί πρέπει ο δικαστικός κλητήρας που θέλει να με ειδοποιήσει για ένα δικαστήριο στο οποίο απλά είμαι μάρτυρας να μου θυροκολλήσει την κλήση στην εξώπορτα της πολυκατοικίας επί 15 μέρες και να αναρωτιέται ο καθένας γιατί «τραβιέμαι στα δικαστήρια»;

Γιατί πρέπει να μένω σταθερά σε μία διεύθυνση όπου έρχονται οι λογαριασμοί και όχι να είμαι έξι μήνες στην πόλη, πέντε μήνες στο εξοχικό και ένα μήνα σε διακοπές;

Και αυτά τα “γιατί” με πάνε στο επόμενο ερώτημά μου: Πόσο σχετική τελικά είναι η ταχυδρομική διεύθυνση μου με το να επικοινωνήσει κάποιος μαζί μου όταν μπορεί να μου στείλει email;

Γιατί να μη λαμβάνω τα πάντα με email και να έχω σε χαρτί μόνο όσα επιλέξω εγώ;

George Anagnostopoulos: Ο Γιώργος είναι ο δημιουργός του Suit. Η ενασχόλησή του με τα online communities και το Internet marketing κρατεί από τα nineties. Το πλήρες βιογραφικό του είναι διαθέσιμο εδώ αλλά το short version είναι ότι είναι ο ιδρυτής και CEO της Socialab.

This website uses cookies.