Από τι επηρεάστηκαν οι Αιγύπτιοι και εξεγέρθηκαν τώρα; Κρίνοντας από το ότι πολλοί φέρουν σημαίες της Τυνησίας, σίγουρα έπαιξε το ρόλο της η πρόσφατη εξέγερση των πολιτών εκεί. Και πού την είδανε οι Αιγύπτιοι αυτή την εξέγερση; Ναι, το βρήκατε: Στο Internet.
Θέλοντας να μαζέψει τα ασυμμάζευτα, η κυβέρνηση έκλεισε προ διημέρου την πρόσβαση στα social media. Με μια τέτοια κίνηση, προσπάθησε να ελέγξει τη ροή της πληροφορίας ώστε να μη βλέπει η διεθνής κοινότητα τι γίνεται στη χώρα του, αλλά και για να ανακόψει την προσέλευση ακόμα μεγαλύτερου πλήθους στην κεντρική πλατεία του Καΐρου.
Η απαγόρευση τελικά ήταν πολύ προσωρινή καθώς η πρόσβαση στο Ιnternet δεν περνάει από ένα διακόπτη που κατεβαίνει έτσι απλά. Το Internet είναι από δημιουργίας του σχεδιασμένο να λειτουργεί ακόμα και όταν πολλοί ενδιάμεσοι κόμβοι τεθούν εκτός λειτουργίας. Είναι ένα μέσο άλλωστε που είχε σχεδιαστεί την περιόδο του ψυχρού πολέμου με τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέψει την πυροδότηση πυραυλικής άμυνας ακόμα και αν κάποιες στρατιωτικές βάσεις τεθούν εκτός λειτουργίας.
Και πού βρισκόμαστε τώρα; Μετράμε πάνω από 100 νεκρούς μέσα σε 6 μέρες και η ένταση δε φαίνεται να αποκλιμακώνεται. Ίσα-ίσα που όσο συγκεντρώνεται ο κόσμος, τόσο μπαίνει στο παιχνίδι περισσότερο και ο στρατός. Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί τις υπερ-εξουσίες που προβλέπουν οι νόμοι που έχει η ίδια δημιουργήσει για να κηρύξει απαγόρευση κυκλοφορίας, αλλά οι πολίτες της αδιαφορούν και συνεχίζουν να συγκεντρώνονται.
Όλος ο κόσμος παρακολουθεί τι συμβαίνει μέσα από τα social media καθώς τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης δεν μπορούν να καλύψουν το θέμα εκτενώς, ενώ οι πολίτες μπορούν εύκολα με μια κάμερα να εκπέμψουν το οτιδήποτε.
Αλλά τελικά τι ζητάνε και εξεγείρονται όλη αυτή την εβδομάδα οι Αιγύπτιοι; Δημοκρατία ζητάνε οι άνθρωποι.
Κουράστηκαν να μην ελέγχουν οι ίδιοι τη μοίρα τους. Και όσο κι αν το πολιτικό σύστμα σε όλες τις χώρες είναι τελικά διπολικό και ακόμα κι εμείς γελάμε μεταξύ μας γι αυτούς που ψηφίζουμε, τελικά το σύστημα του να παίρνουμε οι ίδιοι το βάρος της απόφασης του ποιού μας κυβερνάει φαίνεται να είναι αυτό που επικρατεί ολοένα και περισσότερο. Και τουλάχιστον από τη σημερινή και δυτικοποημένη οπτική μας γωνία φαίνεται και σωστό.
Ποιά είναι λοιπόν η διεθνής αντίδραση για όλα αυτά; Οι δημοκρατικές δυνάμεις της Δύσης ζητάνε από την κυβέρνηση της Αιγύπτου να ακούσει τους πολίτες της, ενώ οι πιο αυταρχικές χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ασίας φαίνονται να παίρνουν μια θέση που είτε στηρίζει την απολυταρχία της αιγυπτιακής κυβέρνησης είτε απλά ενδιαφέρονται για την ασφάλεια των δικών τους πολιτών.
Αφήνοντας τα πολιτικά γεγονότα σε αυτούς που ξέρουν περισσότερα, αυτό που βλέπω εγώ είναι το trend που εμπλέκει τα social media: Όσο τα μέσα που χρησιμοποιεί ο κόσμος γίνονται πιο δημοκρατικά και λιγότερο ελεγχόμενα, τόσο θα αρχίσει να ακολουθεί τα ίδια patterns και η σκέψη του λαού: μεγαλύτερη ανάγκη για έκφραση, λιγότερη ανοχή για περιορισμούς.
Και δυστυχώς το υπάρχον μοντέλο διακυβέρνησης κάποιων χωρών (και εταιρειών, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα) δεν ταιριάζει πολύ με αυτό το trend. Μόνο που το trend αυτό θα συνεχίσει να μεγάλωνει όσο αναπτύσσονται και υιοθετούνται περισσότερο τα social media.
Τα social media εκφράζουν τη λαϊκή βάση, βάζοντας τους πάντες σε ένα παγκόσμιο λαϊκό δικαστήριο. Γι αυτό είναι οι εχθροί της κάθε αδικίας και αδιαφάνειας. Και η παγκόσμια πολιτική σκηνή θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί με αυτό το σκεπτικό.