Ένα από τα αγαπημένα μου θέματα όταν συζητάω με πελάτες και δυνητικούς πελάτες για τα social media είναι το αν είναι καλύτερα να προσλάβουν κάποιον εσωτερικά αντί να αναθέσουν σε μια εταιρεία αυτό το κομμάτι της επικοινωνίας τους.
Καταλαβαίνω τον προβληματισμό τους. Φυσικά, είναι ένα argument που έχει πολλά επιχειρήματα και από τις δύο μεριές της ζυγαριάς.
Λόγω της φύσης του marketing, η επικοινωνία με τους καταναλωτές θα πρέπει να είναι αμφίδρομη. Η εταιρεία θα εκπέμπει ένα μήνυμα το προϊόν της, οι καταναλωτές συχνά θα απαντάνε με κάτι άλλο. Προφανώς φαίνεται πως το να μπαίνει κάποιος ενδιάμεσος σε αυτή την επικοινωνία, μόνο το χαλασμένο τηλέφωνο θα μπορούσε να κάνει.
Επίσης, το να εκπαιδεύσεις κάποιον «εξωτερικό» σε κάποια εσωτερικά θέματα της εταιρείας φαίνεται πολλές φορές να είναι παρακινδυνευμένο και σίγουρα στην αρχή θα πρέπει μια συνεργασία να περάσει τις παιδικές της ασθένειες μέχρι να αρχίσουν όλα να δουλεύουν ρολόι.
Αλλά, στην τελική, έτσι δεν είναι πάντα;
Αν προσλάβεις κάποιον που είναι καλός στα social media για να το κάνει εσωτερικά, δε θα πρέπει να εκπαιδευθεί; Δε θα πρέπει να τον εμπιστευτείς;
Για να το κάνουμε όμως πιο ρεαλιστικό το σενάριο, θα σου πω αυτό:
Αν προσλάβεις κάποιον εσωτερικά για τα social media (fan page, youtube channel, twitter ή ακόμα σοβαρότερα community manager) και σου κάνει κάποια πράγματα με τα σημερινά δεδομένα αλλά αύριο δεν τραβάει άλλο, δε θα αναγκαστείς να τον διώξεις; Πόσο μπορεί να επηρεάσει αυτός αύριο τους πελάτες σου με τους οποίους είχε καθημερινά προσωπική επαφή και κάποιους brand ambassadors σου που τους έχει κάνει φίλους;
Ή, αν τελικά αποδειχτεί πως είναι όντως καλός, πόσο πιο καταστροφικό θα είναι για σένα αν του κάνει προσφορά κάποιος ανταγωνιστής σου κι εκείνος δεχτεί; Δε θα πάρει μαζί του μια μεγάλη μερίδα των ανθρώπων που έχει κάνει φίλους;
Αντίθετα, αν αναθέσεις τo social media marketing σε μια εταιρεία, δε θα μπορεί να το κάνει αυτό. Η εταιρεία, το agency, δεν φεύγει να πάει σε άλλο πελάτη. Δεν παίρνει μαζί της τo community σου για να φύγει. Δε σε αφήνει ξεκρέμαστο!
Για αυτό outsource: Μικρότερο ρίσκο.
View Comments (0)
Here is a view as to why a company would think it's better to hire someone with everything that this entails (ie any necessary trainning etc, though you are talking about hiring an experienced person who in this particular field would have her own client base et al)....
When an organisation et al hires someone to a permanent post, that person (assuming that everything else being ok) is then bound by that employer's particular Terms & Conditions of employment. If these are set by qualified HR dept these will state, amongst other things, that she is not allowed to work for a competitor or get in touch with the organisation's clients for a set period of time after the termination of employment. And while if this was truly the case no one would change jobs (or at least not immediately) that employer can really take you to court if they decide to act upon because they feel your actions are threatening their business and so on.
When that same company is outsourcing a particular part or the whole of a task (you name what ever you like here) they know that they will have no exclusivity (in most cases), even more in the particular field of marketing/social media etc and they will have no way of stopping that contractor from (taking this example into extremes) hurting their business (extreme but has happened). Furthermore, that contractor would also have their own Ts&Cs which they would need to be agreed and negotiated etc etc and that process takes time too (as in hiring and providing some minimal training on the organisation's products as we are still talking about experienced hires)
There is no doubt that both cases/examples above carry risks. But can you see which one carries more? Where would the most damage to an X product from a Y company occur, should there be a serious disagreement on anything that may result to have to solve things in court? From the contractor or from the employee?
Κώστα, αφενός ευχαριστώ για το εκτενές σχόλιό σου.
Νομίζω ότι η άποψη σου είναι πολύ επηρρεασμένη από το τι συμβαίνει στο εξωτερικό.
Στην Ελλάδα, τα δικαιώματα του εργαζόμενου είναι πολύ περισσότερα σε ότι αφορά στο τι είναι υποχρεωμένος να κάνει. Εύκολα ένας εργαζόμενος μπορεί να αναζητήσει δουλειά αλλού -ακόμα και σε ανταγωνιστή- με την προϋπόθεση ότι δε θα μεταφέρει στη νέα του δουλειά τα μυστικά της επιχείρησης για την οποία εργαζόταν προηγουμένως.
Αντίθετα, σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν οι πελάτες να ζητήσουν exclusivity από την εταιρεία με την οποία συνεργάζονται. Με το ανάλογο τίμημα βέβαια...