Sir Ken Robinson

Ο τίτλος αυτού του post θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε, αλλά αφού είναι αυτός που είναι, ας το πιάσω το θέμα από εκεί κι ας δώσω το συγκεκριμένα παράδειγμα.

Ο Sir Ken Robinson είναι ένας Βρετανός συγγραφέας τον οποίο δε γνώριζα. Συχνάζοντας όμως στα social media και κατεβάζοντας ένα plugin στο firefox όπως το GetGlue το οποίο μου προτείνει πράγματα τα οποία πιστεύει ότι θα μου αρέσουν (βάσει των πραγμάτων που βλέπει ότι μου αρέσουν, των ταινιών που βλέπω, των σελίδων που διαβάζω) μου πρότεινε τον Sir Ken Robinson.

Ήταν Κυριακή, έξω είχε πολύ ζέστη για να κάνω οτιδήποτε απαιτούσε οποιαδήποτε κίνηση, οπότε ήμουν σε κατάλληλη θέση για να είμαι ανοικτός σε διάφορες προτάσεις και πειράματα.

Μπήκα στο TED.com (το απόλυτο site για έμπνευση και εκπαίδευση), είδα το video του SKR και μου άρεσε.

Στο βίντεο μιλάει για το ρόλο της δημιουργικότητας στην εκπαίδευση:

Ένα παιδί που πάει φέτος για πρώτη φορά στο σχολείο, θα συνταξιοδοτηθεί στα 65 του, δηλαδή το 2069. Το εκπαιδευτικό σύστημα υποτίθεται ότι το προετοιμάζει για όλη αυτή του τη διαδρομή. Και όταν δεν γνωρίζουμε ποιες ικανότητες θα είναι χρήσιμες σε πέντε χρόνια, πώς μπορούμε να ετοιμάζουμε κάποιον για τα επόμενα 60 χρόνια;

Πηγαίνοντας λίγο παρακάτω, αναφέρει πως όλοι γεννιόμαστε καλλιτέχνες και μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα αρχίζουμε να δίνουμε έμφαση σε πράγματα όπως τα μαθηματικά τα οποία θα έπρεπε να είναι εξίσου σημαντικά όσο -ας πούμε- ο χορός.

Ο λόγος για τον οποίο δεν μαθαίνουμε χορό όσο μαθαίνουμε μαθηματικά είναι επειδή τα δημόσια εκπαιδευτικά συστήματα σε κάθε χώρα δημιουργήθηκαν μετά την βιομηχανική επανάσταση. Και εκείνοι που τα σχεδιάσαν έδωσαν έμφαση όχι στα πράγματα που είναι πιθανό να μας κάνουν ολοκληρωμένους ή ευτυχισμένους αλλά αποδοτικότερους στη δουλειά μας.

Όλα αυτά που άκουσα στο video με πείσαν να ψάξω τον SKR λίγο παραπάνω. Έτσι, μπήκα στη Wikipedia και διάβασα γι αυτόν.

Μου φάνηκε ενδιαφέρον, οπότε αποφάσισα να αγοράσω το βιβλίο του. Μπήκα στο Amazon (το οποίο είναι ένα πολύ πρακτικό και χρήσιμο social network από μόνο του με σχόλια, reviews και αυτοματοποιημένες προτάσεις για τον καθένα), βρήκα το βιβλίο στην έκδοση για Kindle, το αγόρασα με την υπηρεσία 1-click (χωρίς να δίνω πάλι τα στοιχεία μου, την πιστωτική κλπ) και σε δύο λεπτά το είχα κατεβάσει στο iPad μου και το διάβαζα. Μέχρι το βράδυ της Κυριακής είχα διαβάσει το βιβλίο.

Για δείτε πόσα social media συνεργάστηκαν γι αυτό:

• Το GetGlue που μου πρότεινε μια σελίδα με το video του SKR.
• Η Wikipedia, γραμμένη αποκλειστικά από χρήστες, όπου πήγα μετά για να διαβάσω για τον SKR.
• Το Amazon, με σχόλια και βαθμολογία για το βιβλίο από χρήστες, όπου ενημερώθηκα για τις γνώμες τους για το βιβλίο του SKR.

Όλα αυτά συνετέλεσαν στο να αγοράσω ένα βιβλίο, αλλά θα μπορούσε να είχε συμβεί κάτι αντίστοιχο για να με κάνει να δω μια ταινία, να προτιμήσω ένα ξενοδοχείο, να διαλέξω ένα ταξιδιωτικό προορισμό, ένα εστιατόριο, να αγοράσω ένα laptop, να αγοράσω ένα έπιπλο…

Αν ήθελα να αγοράσω το δικό σας προϊόν, ποιά social networks θα μου το πρότειναν; Και ποιά η παρουσία σας σε αυτά;